هذه هي الواجهة المخصصة للطباعة ، يمكنك الإستفادة من كافة مميزات المشروع عبر الواجهة الرئيسية
This is a printable version, to view full-featured version switch to the Main interface
سورة Sura   العلق   Al-Alaq
الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ (3) وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ (4) فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (5) إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (6) فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ (7) وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَب (8)
التين At-Tin
وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ (1) وَطُورِ سِينِينَ (2) وَهَٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ (3) لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ (4) ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ (5) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (6) فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ (7) أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ (8)
العلق Al-Alaq
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ (1) خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ (2) اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ (3) الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4) عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ (5) كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَىٰ (6) أَن رَّآهُ اسْتَغْنَىٰ (7) إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ (8) أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ (9) عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ (10) أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَىٰ (11) أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ (12)
الصفحة Page 597
(3) همان (باری) که بر پشت تو سنگینی می کرد (ونزدیک بود نیست تو را بشکند)؟
(4) و (نام و) آورازۀ تو را بلند ساختیم.
(5) پس مسلماً با (هر) دشواری آسانی است.
(6) مسلماً با (هر) دشواری آسانی است.
(7) پس هنگامی که (از کار وامور دنیا) فارغ شدی (به عبادت پروردگارت) بکوش.
(8) وبه سوی پروردگارت راغب (ومشتاق) شو.

(1) سوگند به انجیر وزیتون.
(2) و سوگند به طور سینا.
(3) و سوگند به این شهر امن (= مکه).
(4) یقیناً ما انسان را در بهترین صورت (و هیئت) آفریدیم.
(5) سپس اورا به پایین تر مرحله بر گردا ندیم.
(6) مگر کسانی که ایمان آوردند وکارهای شایسته انجام دادند, پس برای آنها پاداشی قطع نشدنی است.
(7) پس (ای انسان) چه چیز بعد (از این همه دلایل روشن) تو را به تکذیب (روز) جزاط وا می دارد؟!
(8) آیا خداوند بهترین داوران (وحکم مطلق) نیست؟!

(1) (ای پیامبر) بخوان به نام پروردگارت که (هستی را) آفرید.
(2) (همان خدایی که) انسان را از خون بسته آفرید.
(3) بخوان, وپروردگارت (از همه) بزرگوار تراست.
(4) (همان) کسی که بوسیلۀ قلم (نوشتن) آموخت.
(5) به انسان آنچه را که نمی دانست آموخت.
(6) حقا که انسان طغیان (وسرکشی) می کند.
(7) چون خون را بی نیاز ببیند.
(8) یقیناً بازگشت (همه) به سوی پروردگارتو ست.
(9) (ای پیامبر) آیا دیده ای آن کسی که باز می دارد,
(10) بنده ای را هنگامی که نماز می خواند؟
(11) به من خبر بده اگر این (بنده) بر (راه) هدایت باشد.
(12) یا (مردم را) به پر هیزگاری فرمان دهد (سزای کسی که اورا آزاد دهد جیست؟).

آيــــات - القرآن الكريم Holy Quran - مشروع المصحف الإلكتروني بجامعة الملك سعود

هذه هي النسخة المخففة من المشروع - المخصصة للقراءة والطباعة - للاستفادة من كافة المميزات يرجى الانتقال للواجهة الرئيسية
This is the light version of the project - for plain reading and printing - please switch to Main interface to view full features