هذه هي الواجهة المخصصة للطباعة ، يمكنك الإستفادة من كافة مميزات المشروع عبر الواجهة الرئيسية
This is a printable version, to view full-featured version switch to the Main interface
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ أُولَٰئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ (6) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ (7) جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ (8)
الزلزلة Az-Zalzala
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1) وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2) وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا (3) يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4) بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5) يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6) فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7) وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8) العاديات Al-Aadiyaat
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1) فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2) فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3) فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4) فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5) (6) بی گمان کسانی که کافر شدند از اهل کتاب و مشرکان, در آتش جهنم اند که درآن جاودانه خواهند ماند, آنان بدترین آفریدگان هستند.
(7) همانا کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند, آنها بهترین آفریدگان هستند.
(8) پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهای (بهشت) جاویدان است که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است, همیشه در آن خواهند ماند, خداوند از آنها خشنود است, وآنها (نیز) از او خشنودند, واین (مقام وپاداش) برای کسی است که از پروردگارش بترسد.
(1) هنگامی که زمین باشدیدترین لرزه هایش به لرزه در آید.
(2) وزمین بارهای سنگینش را بیرون ریزد.
(3) وانسان گوید: «آن (= زمین) را چه شده است؟!».
(4) در آن روز (زمین) تمام خبرهایش را باز گومی کند.
(5) زیرا که پروردگارت به او (چنین) وحی (وحکم) کرده است.
(6) در آن روز مردم پراکنده (از موقف حساب) باز می گردند, تا اعمالشان به آنها نشان داده شود.
(7) پس هرکس به اندازۀ ذره ای کار نیک انجام داده باشد (پاراش) آن را می بیند.
(8) وهرکس به اندازه ذره ای کار بد کرده باشد, (کیفر) آن را می بیند.
(1) سوگند به اسبهای دونده که نفس زنان (به سوی میدان) پیش می رفتند.
(2) و سوگند به اسبهایی که (در اثر اصطکاک سمشان باسنگها) جرقۀ (آتش) ایجاد کردند.
(3) باز سوگند به اسبهای که در صبحگاهان (بر دشمن) یورش برنده.
(4) پس در آن هنگام گرد وغبار بر انگیرند.
(5) آنگاه به میان جمع (سپاه دشمن) در آیند, (وآنها را محاصره کننده).
آيــــات - القرآن الكريم Holy Quran - مشروع المصحف الإلكتروني بجامعة الملك سعود
هذه هي النسخة المخففة من المشروع - المخصصة للقراءة والطباعة - للاستفادة من كافة المميزات يرجى الانتقال للواجهة الرئيسية
This is the light version of the project - for plain reading and printing - please switch to Main interface to view full features