(3) همان (باری) که بر پشت تو سنگینی می کرد (ونزدیک بود نیست تو را بشکند)؟
(4) و (نام و) آورازۀ تو را بلند ساختیم.
(5) پس مسلماً با (هر) دشواری آسانی است.
(6) مسلماً با (هر) دشواری آسانی است.
(7) پس هنگامی که (از کار وامور دنیا) فارغ شدی (به عبادت پروردگارت) بکوش.
(8) وبه سوی پروردگارت راغب (ومشتاق) شو.
(1) سوگند به انجیر وزیتون.
(2) و سوگند به طور سینا.
(3) و سوگند به این شهر امن (= مکه).
(4) یقیناً ما انسان را در بهترین صورت (و هیئت) آفریدیم.
(5) سپس اورا به پایین تر مرحله بر گردا ندیم.
(6) مگر کسانی که ایمان آوردند وکارهای شایسته انجام دادند, پس برای آنها پاداشی قطع نشدنی است.
(7) پس (ای انسان) چه چیز بعد (از این همه دلایل روشن) تو را به تکذیب (روز) جزاط وا می دارد؟!
(8) آیا خداوند بهترین داوران (وحکم مطلق) نیست؟!
(1) (ای پیامبر) بخوان به نام پروردگارت که (هستی را) آفرید.
(2) (همان خدایی که) انسان را از خون بسته آفرید.
(3) بخوان, وپروردگارت (از همه) بزرگوار تراست.
(4) (همان) کسی که بوسیلۀ قلم (نوشتن) آموخت.
(5) به انسان آنچه را که نمی دانست آموخت.
(6) حقا که انسان طغیان (وسرکشی) می کند.
(7) چون خون را بی نیاز ببیند.
(8) یقیناً بازگشت (همه) به سوی پروردگارتو ست.
(9) (ای پیامبر) آیا دیده ای آن کسی که باز می دارد,
(10) بنده ای را هنگامی که نماز می خواند؟
(11) به من خبر بده اگر این (بنده) بر (راه) هدایت باشد.
(12) یا (مردم را) به پر هیزگاری فرمان دهد (سزای کسی که اورا آزاد دهد جیست؟).