هذه هي الواجهة المخصصة للطباعة ، يمكنك الإستفادة من كافة مميزات المشروع عبر الواجهة الرئيسية
This is a printable version, to view full-featured version switch to the Main interface
سورة Sura   الفجر   Al-Fajr
إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23) فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24) إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25) ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم (26)
الفجر Al-Fajr
وَالْفَجْرِ (1) وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2) وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3) وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4) هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ (5) أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6) إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7) الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8) وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9) وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10) الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11) فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12) فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13) إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14) فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15) وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16) كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17) وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18) وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا (19) وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20) كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21) وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22)
الصفحة Page 593
(23) مگر کسی که روی گرداند کافر شود.
(24) پس خداوند با عذاب بزرگ اورا عذاب می کند.
(25) همانا بازگشت آنها به سوی ماست.
(26) سپس بی گمان حسابشان (نیز) با ماست.

(1) سوگند به صبح.
(2) وبه شبهای دهگانه (ذیحجه).
(3) وبه زوج وفرد.
(4) و سوگند به شب هنگامی که (حرکت می کند و) می رود.
(5) آیا در این (چیزها) سوگندی برای صاحب خرد نیست؟!
(6) (ای پیامبر) آیا ندیدی که که پروردگارت با (قوم) عاد چه کرد؟
(7) (همان عاد) ارم که دارای شونها (وقامت بلند) بودند.
(8) که همانند آن در شهرها آفریده نشده بود.
(9) و (نیز قوم) ثمود, آنهایی که صخره های سخت را از (کنار) وادی می تراشیدند (وبرای خود خانه می ساختند)؟
(10) و فرعون صاحب میخها (شکنجه ها و سپاه).
(11) (همان) کسانی که در شهرها طغیان (وسرکشی) کردند.
(12) پس در آنها بسیار فساد به بار آوردند.
(13) آنگاه پروردگارت تازیانه عذاب را بر آنان فرو آورد.
(14) یقیناً پروردگارتو در کمین گاه است.
(15) پس اما انسان هنگانمی که پروردگارش اورا بیازماید و اورا گرامی دارد و به او نعمت بخشد, (مغرور می شود و) می گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است».
(16) و اما هنگامی که اورا بیازماید, پس روزیش را بر او تنگ گیرد (نا اسید می شود و) می گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است».
(17) هرگز چنین نیست (که شما می پندارید), بلگه یتیم را گرامی نمی دارید.
(18) و یکدیگر را بر اطعام مستمندان ترغیب وتشویق نمی کنید.
(19) و میراث را حریصانه می خورید (وحق دیگران را نمی دهید).
(20) ومال وثروت (دنیا) را بسیار دوست دارید.
(21) هرگز چنین نیست (که شما گمان می کنید) هنگامی که زمین سخت درهم گوبیده شود (وهموار گردد).
(22) و پروردگارت (برای دادری) بیاید و (نیز) فرشتگان صف رد صف (بیانید).

آيــــات - القرآن الكريم Holy Quran - مشروع المصحف الإلكتروني بجامعة الملك سعود

هذه هي النسخة المخففة من المشروع - المخصصة للقراءة والطباعة - للاستفادة من كافة المميزات يرجى الانتقال للواجهة الرئيسية
This is the light version of the project - for plain reading and printing - please switch to Main interface to view full features