(13) به من خبر ده اگر این (شخص سرکش, حق را) تکذیب کرد, و رویگردان شد (آیا سزا اور عذاب نیست؟).
(14) آیا نمی داند که مسلماً, خداوند (همه اعمالش را) می بیند؟!
(15) چنین نیست (که او گمان می کند) اگر باز نیاید (دوست از شرارت بر ندارد) محققاً ناصیه اش = (موی یشانی اش) را خواهیم گرفت وکشید.
(16) (همان) پیشانی در وغگوی خطا کار را,
(17) پس باید اهل مجلسش (وهمدمانش) را بخواند.
(18) ما (نیز) بزودی ماموران آتش را فرا می خوانیم.
(19) چنین نیست (که او می پندارد) هرگز اورا اطاعت نکن, وسجد کن و (به خداوند) تقرب جوی.
(1) همانا ما آن (= قرآن) را درشب قدر نازل کردیم.
(2) و تو چه دانی شب قدر چیست؟!
(3) شب قدر, بهتر از هزار ماه است.
(4) فرشتگان و روح (= جبرئیل) در آن (شب) به فرمان پروردگارشان برای (انجام) هر کاری نازل می شوند.
(5) (آن شب) تا طلوع فجر سلامتی (ورحمت) باشد.
(1) کسانی که کافر شدن از اهل کتاب ومشرکان, (از آیین کفر) دست بردار نبودند تا اینکه برای آنها دلیل روشنی بیاید.
(2) پیامبری از سوی خداوند (بیاید) که صحیفه های پاک را نخواند.
(3) و در آن (صحیفه ها) نوشته هایی استوار (ودرست) است.
(4) و کسانی که به آنان کتاب داده شد (از یهود ونصارد) پراکنده نشدند (واختلاف نکردند) مگر بعد از آنکه دلیل روشن برای آنها آمد.
(5) و آنان فرمان نیافتند جز اینکه خدا را بپرستند در حالی که دین خود رابرای او خالص گردانند (واز شرک وبت برستی) به توحید (ودین ابراهیم) روی آورند. ونماز را بر پا دارند وزکات را بپردازند, واین است آیین راستین ومستقیم.