(1) برای (شکر) الفت وانس قریش.
(2) (همان) الفت آنها در سفرهای (تجاری) زستانی (به یمن) وتا بستانی (به شام).
(3) پس باید پروردگار این خانۀ (کعبه) را پرستش کنند.
(4) همان (پروردگاری) که آنها را از گرسنگی (نجات و) طعام داد, واز ترس وخوف ایمنشان داشت.
(1) (ای پیامبر) آیا کسی که روز جزا را تکذیب می کند دیده ای؟!
(2) پس او (همان) کسی که یتیم را (با خشونت از خود) می راند.
(3) و (دیگران را) به اطعام بینوا (ومسکین) ترغیب وتشویق نمی کند.
(4) پس وای بر نماز گزارن.
(5) همان کسانی که از نماز شان غافلند.
(6) کسانی که خودنمایی می کنند.
(7) و (از پرداخت زکات و) عاریت دارن وسایل ضروری زندگی دریغ می ورزند.
(1) (ای پیامبر) به راستی که ما به تو کوثر عطا کردیم.
(2) پس برای پروردگارت نماز بخوان وقربانی کن.
(3) بدون شک دشمن تو, بریده نسل وبی عقب است.