(84) (خداوند) فرمود: «پس (این سخن) حق است، و حق را می گویم،

(85) یقیناً جهنم را از تو و از آنان که از تو پیروی کنند، پر خواهم کرد».

(86) (ای پیامبر) بگو: «من بر (رساندن) این (دین) هیچ مزدی از شما در خواست نمی کنم، و من از متکلفان نیستم ».

(87) این (قرآن) جزپند برای جهانیان نیست.

(88) و قطعاً خبر (صدق) آن را بعد از مدتی خواهید دانست.

(1) نازل شدن (این) کتاب از سوی خداوند پیروزمند حکیم است.

(2) بی گمان ما (این) کتاب را به حق بر تو نازل کردیم، پس خدا را پرستش کن و دین را برای او خالص گردان.

(3) آگاه باشید که دین خالص از آن خداست، و کسانی که به جای او معبودان (و اولیای) گرفتند که بی گمان خداوند (روز قیامت) میان آنها در آنچه اختلاف داشتند، داوری می کند، خداوند آن کسی که دروغگوی ناسپاس است، هدایت نمی کند.

(4) اگر (به فرض محال) خداوند می خواست فرزندی بگیرد، مسلماً از میان آنچه را می آفریند، چیزی را که می خواست بر می گزید، او پاک و منزه است، او خداوند یکتای قهار است.

(5) آسمانها و زمین را به حق آفرید، شب را بر روز می پیچد، و روز را بر شب می پیچد، و خورشید و ماه را مسخر (و رام) گردانید، هر کدام تا زمانی معین در حرکتند، آگاه باشید، که او پیروزمند آمرزنده است.