(1) المر (الف . لام . میم . را) اینها آیات کتاب (قرآن) است، و آنچه از (سوی) پروردگارت برتو نازل شده ، حق است ، ولیکن بیشتر مردم ایمان نمی آورند .
(2) خداوند کسی است که آسمانها را بدون ستون بر افراشت که می بینید ، آنگاه بر عرش مستقر شد، و خورشید وماه را مسخر ساخت ، که هر کدام تا مدت معینی روان است ، کار(و امور هستی) را تدبیر می کند ، نشانه های را (روشن) بیان می کند ، شاید شما به لقای پروردگارتان یقین حاصل کنید .
(3) و او کسی است که زمین را گسترد ، و در آن کوهها ونهرها قرار داد ، ودر آن از هر نوع میوه ها دو قسم (ترش وشیرین و...) پدید آورد ، شب را بر روزمی پوشاند ، بی گمان در این (امور) نشانه ها (وعبرتها) است برای گروهی که می اندیشند.
(4) و در زمین قطعه های (گوناگون) کنارهم (قرار دارد) و باغها يی از انگور و کشتزار و نخلهای که گاه از یک بن می رویند و گاه از چند بن ، (در صورتی) که از یک آب سیراب می شوند ، و(با این حال) میوه بعضی از آنها را بعضی (دیگر) برتری دادیم ، بدون شک در این (امور) نشانها (و عبرتها) است برای گروهی که خرد می ورزند .
(5) و( ای پیامبر!) اگر (از ایمان نیاوردن کفار) تعجب می کنی ، پس سخن آنان عجیب (تر) است ، که (می گویند:) «آیا هنگامی که (مردیم و) خاک شدیم (بار دیگر زنده می شویم و) و به آفرینش نوینی باز می گردیم ؟!» اینان کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شده اند، واینان غل ها (و زنجیرها ) در گردنهایشان است ، واینان اهل آتش (جهنم ) اند ، و جاودانه درآن خواهند ماند .