(1) حمد (و ستایش) مخصوص خدایی است که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست، و ستایش در (سرای) آخرت (نیز) از آن اوست ،و او حکیم آگاه است.

(2) آنچه را که در زمین فرو می رود و آنچه را که از آن بیرون می آید، و آنچه را که از آسمان نازل می شود و آنچه را که در آن بالا می رود؛ می داند، و او مهربان آمرزنده است.

(3) و کسانی که کافر شدند، گفتند :« قیامت به سراغ ما نخواهد آمد» (ای پیامبر!) بگو:«آری، به پروردگارم (آن) دانای غیب سوگند که حتماً به سراغ شما خواهد آمد، به اندازه ی ذره ای در آسمانها و در زمین از او پنهان نیست، و نه کوچکتر از آن و نه بزرگتر، مگر (اینکه) در کتابی آشکار (ثبت) است.

(4) تا کسانی را که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند؛ پاداش دهد، آنان برای شان مغفرت و روزی ارزشمندی است.

(5) و کسانی که مبارزه کنان در (انکار) آیات ما تلاش کردند (و گمان کردند که ما را به ستوه می آورند) برای آنان عذابی از کیفر دردناک خواهد بود.

(6) و کسانی که به ایشان علم داده شده است؛ می دانند آنچه را که از سوی پروردگارت بر تو نازل شده، حق است، و به راه (خداوند) پیروزمند ستوده هدایت می کند.

(7) و کسانی که کافر شدند، گفتند :«آیا مردی به شما نشان دهیم که به شما خبر می دهد هنگامی که (مردید و) کاملاً متلاشی (و پراکنده) شدید، همانا شما (بار دیگر) در آفرینش تازه ای خواهید بود؟!