(52) واین گونه بر تو (ای پیامبر) روحی (= قرآن کریم) را به فرمان خود وحی کردیم, تو (پیش از این) نمی دانستی کتاب وایمان چیست, ولی ما آن را نوری قرار دادیم, با آن هر کس از بندگانمان را که بخواهیم, هدایت می کنیم, ومسلماً تو (ای پیامبر) به راه راست هدایت می کنی.
(53) راه خدایی که آنچه در آسمانها وآنچه در زمین است از آنٍ اوست, آگاه باشید, که (همه ی) کارها به سوی خدا باز می گردد.
(1) حم (حا . میم).
(2) سوگند به کتاب روشنگر.
(3) بی گمان ما این (کتاب) را قرآنی عربی قرار دادیم, شاید که شما (آن را) در یابید.
(4) و به راستی که آن در ام الکتاب (= لوح محفوظ) نزد ما بلند مرتبه (و) حکمت آمیزاست.
(5) آیا بدان سبب که شما (مشرکان) گروهی اسرافکارید, اعراض کنان این پند (قرآن) را از شما بگیریم؟!.
(6) و چه بسیار پیامبرانی که (برای هدایت) به میان پیشینیان فردستادیم.
(7) وهیچ پیامبری به سوی آنان نیامد, مگر این که اورا مسخره (واستهزاء) می کردند.
(8) پس ما (کافرانی) نیرومند تر از اینها (= کفار قریش) را هلاک کردیم, و داستان پیشینیان گذشت.
(9) (ای پیامبر) اگر از آنها (= مشرکان) بپرسی: «چه کسی آسمانها وزمین را آفریده است؟» یقیناً می گویند: «(خداوند) پیروزمند دانا آنها را آفریده است».
(10) (همان) کسی که زمین را برای شما بستر قرار داد, و برای شما در آن را ههایی قرار داد, باشد که هدایت شوید.