هذه هي الواجهة المخصصة للطباعة ، يمكنك الإستفادة من كافة مميزات المشروع عبر الواجهة الرئيسية
This is a printable version, to view full-featured version switch to the Main interface
الإنفطار Al-Infitaar
إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ (1) وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ (2) وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16) وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ (19) المطففين Al-Mutaffifin
وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ (1) الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2) وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3) أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ (4) (1) هنگامی که آسمان شکافته شود.
(2) وهنگامی که شارگان پراکنده شوند (وفرو ریزند).
(3) وهنگامی که دریاها (به هم آمیزند و) روان گردند.
(4) وهنگامی که قبرها زیرورو شوند.
(5) (در آن هنگامی) هرکس خواهد دانست آنچه را که پیش فرستاده وآنچه را که باز پس داشته است.
(6) ای انسان! چه چیزی تو را (نسبت) به پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟
(7) آن که تو را آفرید, آنگاه شکل واعضایت را تمام کرد سپس معتدل گرداند.
(8) و به هر شکلی (وصورتی) که خواست, تو را ترکیب نمود.
(9) هرگز چنین نیست (که شما گمان می کنید) بلکه شما روز جزارا تکذیب می کنید
(10) و بی گمان نگهبانانی (از فرشتگان) بر شما گمارده شده.
(11) که نویسندگانی بزرگوار هستند
(12) آنچه را انجام می دهید می دانند (واعمال نیک وبد شما را یار داشت می کنند)
(13) مسلماً نیکان در نعمت (های بهشت) هستند.
(14) ویقیناً بدکاران در (آتش) جهنم اند.
(15) روز جزا به آن در آیند (وسبوزند).
(16) وهر گز آنان از آنجا غایب نباشند
(17) و تو چه می دانی که روز جزا چیست؟!
(18) باز تو چه می دانی که روز جزا چیست؟!
(19) روزی که هیچ کس قادر به انجام کاری برای دیگری نیست, ودر آن روز حکم (وفرمان) از آنٍ خداست.
(1) وای بر کم فروشان.
(2) کسانی که چون (برای خود) از مردم پیمانه می کنند, حق خود را کامل می گیرند.
(3) وهنگامی که (می خواهند) برای آنان پیمانه یا وزن کنند, کم می گذارند.
(4) آیا آنها گمان نمی کنند که (قیامت فرا می رسد واز قبرها) برانگیخته می شود.
آيــــات - القرآن الكريم Holy Quran - مشروع المصحف الإلكتروني بجامعة الملك سعود
هذه هي النسخة المخففة من المشروع - المخصصة للقراءة والطباعة - للاستفادة من كافة المميزات يرجى الانتقال للواجهة الرئيسية
This is the light version of the project - for plain reading and printing - please switch to Main interface to view full features