(12) ای پیامبر! هنگامی که زنان مؤمن نزد تو آمدند تا با تو بیعت کنند بر آن که چیزی را با الله شریک نسازند، و دزدی نکنند، و مرتکب زنا نشوند، و فرزندان خود را نکشند، و بهتان وافترایی را پیش دست و پای خود نیاورند (که فرزندی را به دروغ به شوهرانشان نسبت دهند)، و در کارهای نیک نافرمانی تو نکنند، پس با آنها بیعت کن و از الله برای آنها آمرزش بخواه، بی‌گمان الله آمرزندة مهربان است.

(13) ای کسانی که ایمان آورده اید! با قومی که الله برآنان خشم (و غضب) گرفته است دوستی نکنید، آنها از آخرت مأیوسند همانگونه که کفار از گور خفتگان مأیوس هستند.

(1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تسبیح الله می‌گویند، و او پیروزمند حکیم است.

(2) ای کسانی که ایمان آورده اید! چرا چیزی را می‌گویید که عمل نمی‌کنید؟!.

(3) نزد الله سخت ناپسند (و موجب خشم) است آن که چیزی را بگویید که عمل نمی‌کنید.

(4) بی‌گمان الله کسانی را که چون بنیانی آهنین صف بسته در راه او پیکار می‌کنند دوست دارد.

(5) و (ای پیامبر! به یاد آور) هنگامی را که موسی به قومش گفت: «ای قوم من! چرا مرا آزار (و اذیت) می‌رسانید، در حالی که می‌دانید بی‌گمان من فرستادة الله به سوی شما هستم؟» پس چون آنها (از حق) منحرف شدند، الله دلهایشان را منحرف ساخت، و الله قوم نافرمان را هدایت نمی‌کند.