(33) وبدیهای آنچه کرده اند, برای آنان آشکار شد, وآنچه که مسخره اش می کردند آنها را فرو گرفت.
(34) و (به آنها) گفته می شود: «امروز شما را فراموش می کنیم, همان گونه که (شما) دیدار امروزتان را فراموش کردید, وجایگاه شما آتش (دوزخ) است, وشما هیچ یاوری ندارید.
(35) این بدان سبب است که شما آیات خدا را به مسخره گرفتید, وزندگی دنیا شما را فریفت». پس امروز نه آنها از آن (دوزخ) بیرون آورده می شوند, ونه هیچ عذری از آنها پذیرفته می شود.
(36) پس ستایش مخصوص خداست, پروردگار آسمانها و پروردگار زمین, پروردگار جهانیان.
(37) وکبریاء وبزرگی در آسمانها وزمین, از آنِ اوست( ), واو پیروزمند حکیم است.
(1) حم,
(2) نازل شدن (این) کتاب از سوی خداوند پیروزمند حکیم است.
(3) ما آسمانها وزمین وآنچه را که در میان آن دواست جز به حق و(برای) مدتی معین نیافریده ایم.وکسانی که کافر شدند از آنچه بیم شان می دهند روی گردانند.
(4) (ای پیامبر, به آنها) بگو: «آیا دیده اید آنچه را که جز خدا می خوانید, به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریده اند؟ یا اینکه آنها در (آفرینش) آسمانها شرکت داشته اند؟! اگر راست می گویید کتابی (آسمانی) پیش از این (قرآن), یا اثری از علم (گذشتگان, بر صدق ادعای خود) برای من بیاورید».
(5) وچه کسی گمراه تراست از آن که (معبودی) غیر از الله را می خواند که تا روز قیامت (هم دعای) او را اجابت نکند, وآنها (= معبودان باطل) از خواندن (ودعای) ایشان (کاملاً) بی خبرند؟!